Op hoop van zegen😄
Snak jij ook naar dat lenteweer? Wat betekent de lente voor jou? Voor mij betekent het de start van mijn camper avonturen. Terug meer tijd besteden aan onderweg zijn. Meer tijd vrij maken om te lummelen. (Hierover schreef ik eerder al een blog)
Ik lummel gemakkelijker buiten dan binnen. Ik weet niet hoe het komt, maar als ik onderweg ben met mijn camper waar lummelen 90% van mijn tijd uitmaakt, komt het schuldgevoel minder op mijn schouder zitten roepen ‘hey ann, heb je niets zinvoller te doen dan maar gewoon wat rond te hangen?”.
En zo, tintelden al mijn zintuigen van opwinding, toen ik donderdag om 18u mijn camper in gang trapte richting Nederland. Het was niet 100% avontuur want ik had een doel: ik wilde de kleurenpracht van keukenhof (rare naam want het heeft gelukkig niets te doen met “koken” want aan mij is op z’n minst gezegd geen keukenprinses verloren gegaan) op mijn netvlies verankeren en de rijkelijke geuren opsnuiven die de miljoenen tulpen van keukenhof zomaar de lucht in sturen.
Ik wist met mijn enthousiasme van mijn vorig bezoek aan keukenhof mijn vriendin Pascale te overtuigen en zo trokken we als twee kleine kinderen Lisse tegemoet.
Mijn ervaring van vorig jaar leerde me dat zowat de halve wereld in April in Lisse wil zijn en dat de camper plaatsjes in die regio gegeerd zijn. Dus tegen mijn natuur in om op de wilde boef te vertrekken en “we zien wel”, mailde ik eerder deze week toch al enkele campings in de buurt. De antwoorden waren éénduidig: “volzet”. Het google algoritme doet dan toch zijn werk en zal mijn artikels over “tractoren” aan mijn naam gekoppeld hebben, want zo kwam ik terecht bij Jan Smit Tractoren en werktuigen in Noorderwijk. 😁
Ik belde, vermoedelijk had ik Jan Smit himself aan de lijn, en de man had nog een plaatske vrij. Ik blijf het herhalen: ik ben voor het geluk geboren.
Daar aangekomen bleken de idyllische foto’s van zijn facebook pagina niet echt werkelijkheidsgetrouw te zijn want Jan Smit himself wees ons een plaatske aan op de netjes uitgestreken betonvlakte achter zijn hangar. Toilet en douche? Neen, over deze faciliteiten beschikte onze lieve man niet. Pascale en ik keken elkaar wat beteuterd aan want dit was nu niet bepaald de plek die we in ons hoofd hadden en koppelden aan kamperen en avontuur?
Ik denk dat onze gezichten boekdelen spraken, want Jan Smit stelde ons direct gerust dat we niet verplicht waren de plek te nemen en dat we gerust verder mochten zoeken. Hij zei er ook heel geruststellend bij dat hij ons afraadde om een gewone camperparking te nemen want dat er veel seizoensarbeiders in de streek aan het werk waren en dat de regio geplaagd werd door overvallen op campers 🤨
Dus weer google open en op hoop van zegen verder zoeken. 😅
Alsof het algoritme van google ook al gedachten kan lezen, viel mijn oog op “Camping op hoop van zegen.”
Bellen en de man aan de lijn vroeg “kan je binnen het kwartier hier zijn?”, ikke snel Waze opendoen “die gaf een ETA aan van 7 minuten later”, en zo belandden we 7 minuten later op Camping Op hoop van zegen, zeer rustig op een grasveld(je) naast 158 andere Campers 🤣 Wat zou een mens nog doen zonder Smartphone, 5G, Google, Waze en Payconiq?
Vorig jaar al had ik al meerdere malen Pascale te gast in mijn huisje op wielen, dus als geroutineerde trekvogels, installeerden we in een recordtempo onze slaapkamer, onze eetkamer en stond de chilli con carne op te warmen op het vuur van onze keuken. Gelukkig nam de bereiding van ons avondmaal wat tijd in beslag want dat stelde ons in staat om bij te kletsen. Waar een man 10 minuten voor nodig heeft, is “bijkletsen” voor vrouwen een avondvullend programma.
Dromend van wat er ons te wachten stond, vleiden we ons in onze slaapzakken en tjierpden de vogeltjes ons 8u later wakker.
Mijn gevoel tijdens ons bezoek aan keukenhof krijg ik niet op papier. Ik denk dat dit eerder is weggelegd voor een dichter. Maar dat de natuur zo mooi is, zo puur, zo fris, zo ontwapenend, zo rustgevend (ondanks een paar duizend andere bezoekers die ook die ene prachtige instagram foto willen trekken of dat ene tiktok filmpje willen schieten om hun volgers te laten mee genieten), zo overweldigend, zo beklijvend,… ik vind er niet de juiste woorden voor. Het is iets dat je gewoon moet ervaren om het te kunnen voelen.
En voor mij was het weer die herkenning: onderweg zijn, op avontuur, verbonden zijn met de natuur, lummelen, in het moment zijn, verbonden zijn met je eigen gevoel, met wie je diep van binnen bent.
Meer en meer ervaar ik aan de signalen van mijn lichaam dat leven op vertrouwen, leven vanuit je eigen connectie, leven vanuit rust en ontspanning, leven zonder te forceren, zonder te duwen en te trekken, leven vanuit moeiteloosheid, vanuit overgave, …. Dat dat is waar ik wil voor kiezen. Dat het dat is waar ik zelf expert in wil worden en wil doorgeven aan anderen. Dat deze manier van leven is waarmee ik anderen wil inspireren. Want zo komt je lichaam in flow. Zo kom je in je creatiekracht. En zo creëer je een leven waarvoor je elke dag uit je bed springt.
Plaats een Reactie
Meepraten?Draag gerust bij!