Er zijn zo van die dagen

Maandagmorgen werd ik wakker en het voelde of al mijn energie zat vast in mijn keel en in mijn sinussen. Herken je dat? Dikke keel en dik hoofd?

Sinds ik actief en bewust aan het werk ben gegaan met mijn eigen energiesysteem, is een body scan één van de eerste rituelen die ik uitvoer als ik mijn ogen opendoe. De eerste is NIET mijn telefoon pakken en zien of ik nog met de wereld geconnecteerd ben 😁 Deed ik lang wél en het was een lastige gewoonte om eruit te krijgen.

Maar soit, de aanhouder wint. Dus na veel oefenen en vooral sinds ik mijn GSM niet meer mee naar mijn slaapkamer neem maar in de woonkamer aan de lader hang, is het eerste wat ik doe als ik mijn ogen opendoe:

1. Check: ik leef nog -> smile (niet evident, dagelijks worden er 800.000 mensen ‘s morgens niet meer wakker )Dus als je bij de gelukkigen bent, kan er gerust een glimlachje af
2. Ik adem minstens drie keer diep in en uit via mijn buik (hart coherent ademen)
3. Body Scan: ik overloop met mijn aandacht mijn lichaam en ik voel waar zich ergens disbalansen hebben gevormd gedurende de nacht. Regelmatig voel ik ‘s morgens een blok in mijn maag en links in mijn buik een gespannen gevoel. Waarschijnlijk een gevoelige plek voor mij na 24 jaar gesukkeld te hebben met een linkszijdige Collitis Ulcerosa of ziekte van Chroon. Ik geef het aandacht door mijn ademhaling bewust naar die plekken te sturen en te visualiseren dat ik via mijn ademhaling goud licht stuur naar die gevoelige plekken.

Maar deze maandag was het anders. Mijn keel en sinussen eisten deze morgen mijn aandacht op. Dus ik start plichtbewust mijn ademhalingsritueel op maar ik kon mijn aandacht niet bij de oefening houden.

Ik trachtte de oefening van de wolken in te lassen (= je gedachten zijn wolkjes aan de hemel en die blijven niet op 1 plaats, die drijven voorbij) Maar de laatste dagen/weken/maanden ziet de hemel er zodanig grijs uit dat het ondertussen moeilijk wordt om je nog een blauwe hemel met witte wolkjes voor te stellen 😅

Mijn gedachten werden geen witte wolkjes maar kwamen als duiveltjes mee op mijn schouder zitten:

1. Denk je nu echt dat je met gouden licht te sturen je verkoudheid zal kunnen genezen? Ik denk dat een Sédergine forte wel wat efficiënter zal zijn. In ieder geval zal het je heel wat tijd besparen.
2. Mijn hoofd voelde zo zwaar aan dat er geen energie meer in mijn benen zat. Die voelden aan als elastieken. Dus dat gouden licht concentreren naar mijn neusstreek ging mijn energielevel niet opgekrikt krijgen. Ik ging heel der bundels gouden licht nodig hebben want ook mijn benen waren toe aan een energy boost.
3. En mijn maagstreek die eerder al eens aanvoelt als zwaar, voelde nu leeg. Zodanig leeg dat ik de gedachte van het als depressief te labelen bijna niet kon onderdrukken. Dus daar moest ook aandacht naartoe.

Gelukkig dat ik dankzij die zware kop, om 5u45 wakker was geworden want vandaag ging mijn ochtendritueel veel tijd in beslag nemen. 🤨 Daar werd ik me al snel van bewust.

Met alle goede wil van de wereld, het lukte me nauwelijks om gefocust mijn oefening uit te voeren en op dat moment zien mijn duiveltjes hun kans schoon om toe te slaan:

1. Allez, nu zie je eens hoever je bent geraakt he met al dat spiritueel (energetisch) gedoe. Je ligt hier als een vod in bed.
2. Waarom kan je nu eens niet gewoon doen zoals alle anderen?
3. Waarom maak jij het toch allemaal zo ingewikkeld? Gewoon opstaan, sédergine forte pakken en de dag starten en gaan met de banaan.
4. Jij denkt TE veel na
5. Jij maakt het leven TE moeilijk
6. Gewoon hocus, pocus, change the focus (een gouden tip van mijn beste vriendin). Geen aandacht aan geven. Gewoon negeren en focussen op de leuke dag die eraan komt.
7. Jij bent veel TE gevoelig

En na een poosje (dat poosje wordt gelukkig hoe langer hoe korter😉), neemt de kracht van mijn duiveltjes af. Hoe komt dat? Ik heb geleerd geen weerstand meer te bieden. Ik heb geleerd deze stemmetjes te herkennen als “zelfkritiek”. Iets waar ik (en heel veel van mijn klanten) zeer goed in (ben) was.

Als je TE dikwijls TE hoort in wat je tegen jezelf zegt dan weet je dat je jezelf bekritiseert en jouw talenten als negatief beschouwt en ze eerder labelt als last dan als kracht. Dat noemen ze ZELFAFWIJZEND gedrag of zelfkritiek.

Jezelf op de kop geven. Jezelf klein maken.
En nu weet ik dat deze duiveltjes een functie hadden. Deze duiveltjes zorgden ervoor:

• dat ik geaccepteerd werd,
• dat ik erbij hoorde,
• dat ik “lief” werd gevonden,
• dat ik (h)erkend werd.
• En dat had ik nodig.

Omdat ik mezelf niet aanvaardde voor wie ik was,

• omdat ik mezelf niet lief genoeg vond en
• mezelf wilde bewijzen door anderen te pleasen,
• omdat ik zelf heel veel nood had om erbij te horen (ik ben een groepsbeest),
• omdat ik mezelf niet (h)erkende voor wie ik was.

Waarom niet?
1. Omdat ik niet wist (en zeker niet VOELDE) wie ik was.
Ik wist niet

• wat mijn talenten waren,
• mijn behoeften,
• waarvan ik blij werd,
• wat ik wilde bijdragen aan mijn omgeving.

2. Dus kon ik mezelf er ook niet mee verbinden. Dus ik voelde een leegte in mezelf.

3. En ik wist niet beter dan dat ik die leegte dan maar zou opvullen

• door mezelf te bewijzen,
• door te pleasen,
• door te laten zien dat ik alles perfect onder controle kon houden,
• door aandacht te zoeken door mezelf als slachtoffer te gedragen,
• door jobs aan te nemen die een zekere status uitstraalden
• door mezelf weg te cijferen en op te offeren om maar zeker geen conflicten te hebben
• door me voor jan en alleman verantwoordelijk te voelen
• door voor van alles en nog wat de schuld op mij te pakken
• door maar te blijven doorgaan en nooit op te geven
• door te doen wat anderen doen anders werd ik misschien uitgesloten

Wat kreeg ik er voor in de plaats? Een zware burn-out. Ik had 2 jaar nodig om doorheen heel mijn modderpoel te ploeteren.

Ik had (achteraf gezien gelukkig maar) de fut niet meer om te blijven doen wat ik altijd deed. En om te geloven dat wat de duiveltjes me wijsmaakten, me gelukkig zouden maken. Want ik heb het mogen ervaren. Ik was compleet leeg gegeven.

De tocht naar genezing werd een tocht van zelfzorg, en zelfliefde en breken van oude patronen.

Want dat is de waanzin! Je kan er elk moment voor kiezen het tij te keren.
Je hebt de mogelijkheid om je brein te herprogrammeren.

Ons lichaam is geniaal!
We kunnen leren dat wat niet meer werkt, te stoppen en te vervangen door gedachten en gevoelens die wél voor ons werken. En op deze liefdevolle gedachten en gevoelens baseren we dan onze acties. En zo komt onze levensenergie in beweging. En wordt het een onuitputtelijke bron waaruit we dagelijks kunnen tappen.

Maar NIET deze maandagmorgen.

Er was ergens een kink in de kabel gekomen. Mijn energie stroomde niet meer.
En voor mij geldt dan de EN-EN regel.

1. EN aandacht geven aan dat wat gevoeld wil worden (hoe vervelend ook). Zodat je je oude patronen verder kan neutraliseren. Gevoelens wegduwen, werkt niet voor mij. Ik heb ervaren dat als ik mijn emoties wegduw, dat deze lage frequenties (zelfkritiek zijn lage frequenties, zelfliefde zijn hoge frequenties) zich ergens in mijn lichaam ophopen (bij mij in mijn darmen en mijn blaas) en dat ik er dan nadien de prijs voor moeten betalen.

Het is als een bal die je probeert onder water te duwen. Zolang je je aandacht erbij houdt, lukt dat maar vanaf dat je even afgeleid bent (meestal is dat in periode van rust en ontspanning zoals vakantie), dan springt die bal met een gigantische kracht uit het water. Letterlijk is dat grappig (doe ik als spelletje met de kleinkinderen) maar figuurlijk in je lichaam vertaalt dit spelletje zich in lichamelijke klachten.

2. EN Sédergine Forte nemen, 😊 want ik zeg niet graag mijn afspraken met klanten af.

Voor mij werkt dit goed, want vandaag (donderdag) voel ik dat de duiveltjes weer plaats gemaakt hebben voor mijn engeltjes die mij prijzen omdat ik
1. anders ben dan anderen
2. gevoelig ben
3. empatisch ben
4. diepgaand werk (zachte heelmeesters, stinkende wonden)
5. tot in détail wil begrijpen hoe ons lichaam reageert op gedachten en gevoelens zodat ik mijn kennis kan delen met zij die geïnspireerd willen worden

Wil jij ook leren jezelf te aanvaarden zoals je bent? Wil jij ook zelfkritiek vervangen door zelfliefde? Ik help je hiermee graag op weg.