Afvinken van To Do lijstjes

Vorig weekend was ik in Maastricht met mijn klasgenoten vanuit de humaniora. We zijn ondertussen 41 jaar afgestudeerd. Ja, de klok tikt. We komen nog steeds elk jaar samen om onze vriendschap te vieren. Wat begon met een reunie van een middag, groeide uit naar een heel weekend.

Ondanks dat het 41 jaar geleden is dat we samen op de schoolbanken zaten, lijkt het gisteren. We zien elkaar na een jaar terug en klik: we zitten weer terug in de klassfeer alsof de tijd heeft stil gestaan. Straf dat de tijd ook niks heeft veranderd aan de functie die elk van ons uitoefende in onze klas.

Zo is de zotte doos nog steeds de zotte doos. Zij zorgt voor hilarische verhalen waarna giechelende lachbuien volgen waar menig passant van opkijkt. Precies of we zijn een bende pubers. Zo blijft de galante dame nog steeds de galante, gracieuze dame. De tand des tijds lijkt op haar geen enkele invloed te hebben. Zo blijft de wijze vrouw nog steeds de wijze vrouw. Zij is eerder een luisterend type en fronst waarschijnlijk regelmatig de wenkbrauwen als we zonder nadenken er op los fantaseren. Maar als ze iets zegt, staan we allen stomverbaasd van de wijsheid die ze zo uit haar losse pols schudt. Zo blijft de nuchtere, pragmatische dame nog steeds nuchter en pragmatisch. Ze wil vooral graag goed voorbereid zijn en zeker zijn dat ze op de juiste bestemming aankomt en dus wil ze nooit zonder GPS coordinaten vertrekken. En zo blijft de verbindende dame nog steeds de verbindende dame. Ze is zacht, kan goed luisteren en iedereen voelt zich in haar nabijheid geliefd.

En op zo’n weekend, komen niet enkel de leuke anekdotes naar boven van vroeger en van voorgaande weekends, maar er is ook tijd voor het ventileren van de uitdagingen die ons allemaal in die afgelopen jaren voor de voeten werden geschoven. Sommigen zijn net uit woelige wateren, anderen zitten er middenin.

En wat mij enorm heeft geraakt tijdens dit weekend is dat ieder van ons haar eigen methode heeft ontwikkeld om door die woelige wateren te navigeren. En met resultaat, want ondanks de uitdagingen staan we nog allen positief in het leven, kunnen we volop genieten, richten we onze aandacht op de toekomst, drukken we moeilijke tijden niet weg, accepteren we wat er is, en blijven we ons open stellen voor nieuwe inzichten, nieuwe mogelijkheden, nieuwe manieren om in onze kracht te blijven staan.

En dat laatste blijft elke dag een uitdaging. Er komt zo veel “negativiteit” van buitenaf (ver en dichtbij) op ons af, dat het steeds een oefening is in bewustzijn om te blijven staan voor wie we zijn en wat we kunnen bijdragen aan onze omgeving vanuit onze eigen kernwaarden en onze drijfveren. Want daar brandt ons innerlijk vuurtje. En dat vuur geeft ons onze levensenergie om elke dag te blijven kiezen voor het verder ontplooien van onze talenten die bijdragen tot een “mooiere” wereld.

En als ik kijk naar onze klas. Dan kan ik zeggen, dat we er allemaal op onze eigen manier in slagen.

Voor mezelf, ben ik op een bredere manier gaan kijken naar de genialiteit van ons lichaam. Ik moest wel. En achteraf gezien, gelukkig maar. Ons lichaam reageert om interne emoties en gedachten en als die onverwerkt zijn, worden we er ziek van. En dan luisteren we nog niet en dan wordt ons lichaam altijd maar zieker, tot ons lichaam ons lam legt en we geen andere keuze meer hebben dan eens deftig onder de loupe nemen wat er nu werkelijk omgaat binnen in ons.

De grote doorbraak in mijn eigen proces is er gekomen dankzij mijn petekind. Hij was toen 22 jaar en hij gaf mij een boek cadeau van Eckhart Tolle, leven in het nu. Ik probeerde er wegwijs van te worden maar eerlijk gezegd lukte me dat in het begin niet. Ik weet niet of iemand dat boek ook gelezen heeft, maar ik kon er kop noch staart aan krijgen. Ik begreep er niets van. En als ik dan filmpjes op You Tube opzocht van Eckhart Tolle dan bekroop me eerder een creepy gevoel dan dat ik er blij van werd. Hij praat heel stil en hij gniffelt met zijn eigen mopjes op een manier dat hij eerder een vlees geworden geest lijkt dan een persoon. Het voelde precies aan of iemand door hem heen praat. Best wel eng vond ik.

Zes jaar later kan ik zeggen dat ik grote fan ben geworden van zijn inzichten en zijn wijsheden. Hij is 1 van mijn grootste inspirators en mentor. Gisteren ben ik naar een lezing van hem geweest in de Ahoy Arena in Amsterdam. Onbeschrijflijk.

Hij is ondertussen 75 jaar, klein gebouwd, beetje gebocheld. Hij zit daar op een stoel op een veel te groot podium. En hij spreekt (nog steeds even stil) voor 16.000 mensen (volgens mijn buurman) en je kan een speldenkop horen vallen. Zijn mopjes vind ik ondertussen super grappig (zo zie je maar, een mens is van nature een dynamisch wezen). En de hele arena vindt dat ook. Maar je krijgt niet veel tijd om te lachen of je verstaat zijn vervolg verhaal niet.

En wat een energie dat die man verspreidt. Heel de arena heeft hij met zijn energie in vuur en vlam gezet. Mensen kwamen redelijk geprikkeld binnen omdat het niet evident was om de juiste stoel te vinden (1 van de 16.000). En mensen zuchtten dat het allemaal zo slecht aangeduid was. Maar tijdens de lezing schifte de energie helemaal. Tegen het einde voelde iedereen zich 10 kg lichter en als dartelende veuletjes sprongen we de 220 (mijn schatting) traptreden af.

Ik reed terug naar huis alsof de wereld aan mijn voeten lag. Weer eens extra gemotiveerd om deze morgen om 6u uit mijn bed te springen om door te geven wat ik die avond geleerd had.

Wat leert hij dan juist?

Dat ons lichaam veel genialer is dan we denken en weten. Maar we kunnen het wel voelen. Als we ons ervan bewust maken tenminste. Dat ons lichaam een apparaat is dat functioneert als een radio. Eerst bepalen we welke muziek we willen horen en dan stellen we de frequentie van onze radio in op de zender die deze muziek uitzendt. Dat we de enige levende wezens zijn die dankzij ons bewustzijn onze eigen realiteit kunnen creëeren door het wijzigen van onze persoonlijkheid. We kunnen er bewust voor kiezen om door een andere bril naar de wereld te kijken. We kunnen bewust onze filter wijzigen waarmee we prikkels van buitenaf verwerken. En deze filter wordt bepaald door de staat van ons zenuwstelsel. Als we ons zenuwstelsel zuiver houden, geraken we veel minder overspoeld door wat er zich rondom ons afspeelt.

Kundalini Yoga is 1 van de mogelijke technieken om ons zenuwstelsel in goede conditie te houden. Ik ben er zelf grote fan van. Ik vind de technieken super efficiënt en nog leuk ook. Het combineert ademhaling, lichaamsbeweging, klanken, affirmaties, meditatie. Ik houd van vele vliegen in 1 klap. 🙂

En dus kan je wel verstaan dat ik deze morgen super gemotiveerd uit mijn bed gesprongen ben om via Instagram live om 7u samen met jullie oefeningen te doen om onze radio te onderhouden. Want zuivere muziek is toch wel veel aangenamer om naar te luisteren dan naar ruis.

Ik heet jullie allen van harte welkom.

Elke weekdag in Oktober om 7u, via mijn instagram live account. Misschien zie ik jullie maandag?