Zal ik wel of zal ik niet schrijven over Quantum Timeline Jumping?

Ik heb lang getwijfeld om deze blog te publiceren. Ik schreef hem al in November. Zal ik mijn ervaring delen of niet? Schrik dat mensen me nog meer voor “zot” gaan verklaren dan misschien nu al het geval is. Maar waar ik vooral zot van ben, is “Zot van A”. (voor de Antwerpenaren onder ons wel gekend).

Ik heb een mateloze passie ontwikkeld voor alles wat mezelf en anderen kan helpen om de meest stralende versie van onszelf te kunnen ontwikkelen. Heel dicht bij wie we echt zijn. Authentiek, puur, zuiver en onbelast. Vrij van alle trauma verhaaltjes die we onszelf in de loop van onze levensjaren hebben verteld. En erger nog, die we hebben geloofd.

Volgens de belofte die ik aan mezelf heb afgelegd enkele jaren geleden: “ik kies enkel voor zaken die voor mezelf kloppen en passen bij mijn authentieke zelf”, voel ik me noodgedwongen ook mijn ervaring te delen over mijn training die ik in November heb gevolgd genaamd: “Quantum Timeline Jumping”

Toen ik er met een vriend (redelijk enthousiast en opgewonden) over sprak, vroeg hij: ja maar ann, is dat wel waar al die wetten van de kwantum fysica en neurowetenschappen ? Zijn wij wel allemaal energie? En klopt dat verhaaltje wel van 3D, 4D en 5D? En “kwantumveld”, wat betekent dat eigenlijk?

Ik kon alleen maar antwoorden: “hoe kan ik dat nu weten? Ik heb het nog niet ervaren?”. De tweedaagse training moest toen nog starten. En ik besefte dat terwijl ik dat zei, ik voelde dat “wetenschap” mij wel interesseert maar ik het niet meer de tijd kan investeren om ettelijke jaren te studeren over kwantum fysica om dan te weten wat iedereen al weet want anders is er natuurlijk geen sprake van “weten-schap”. 😊

Wat mij fascineert, is alles wat we nog niet weten. En enkel kunnen ervaren door het te doen. Vanaf het moment dat ik heb aanvaard dat we niet alles kunnen weten, ging er een enorme deur voor mij open. Beangstigend enerzijds. Spannend en avontuurlijk anderzijds. En dan is het een kwestie om te durven te blijven vertrouwen op je gevoel en consequent te blijven kiezen voor het niet weten maar je baseren op je innerlijk weten, je intuitie, je buikgevoel. Want daar gaat leven in 5D over. Je lichaam weet het eigenlijk wel al allemaal. Maar je harnas van je beperkende overtuigingen, je emoties, je angst om af te gaan, je angst om te falen, je angst om afgewezen te worden, je angst om er niet bij te horen, hebben je afgeschermd van het veld van onmetelijke mogelijkheden. Chiquer gezegd: het kwantumveld.

Het ergste wat me nu kan gebeuren is dat ik op mijn sterfbed aan mijn kinderen zal zeggen: vergeet spiritualiteit, vergeet “energie”, vergeet 5D, vergeet kwantum jumpen, vergeet manifesteren, het is een doodlopend pad, het brengt je nergens.

Wel dat risico wil ik wel lopen want dan hoeven zij geen energie meer te steken in het niet-weten maar voelen. Het bespaart hen de zoektocht en het tijdverlies dus.

Maar stel dat het wel waar is? Waar kunnen we dan met zijn allen staan binnen enkele jaren? Stel dat er nog maar 0,000001% kans bestaat dat het waar is, dan vind ik het de sprong waard. Want stel dat het waar is dat elke versie van jezelf al bestaat in het kwantum veld en dat je het kan activeren in je lichaam door jezelf met je bewustzijn ermee te verbinden?  Hoe zou de wereld er dan kunnen uitzien? Iedereen is dan in de mogelijkheid om met weinig weerstand en met weinig ploeteren zijn grootste potentieel te realiseren. En vanuit zijn ware kern zijn/haar bijdrage te leveren aan een betere wereld. Prachtig toch.

Want als je je volledig potentieel leeft dan heb je geen behoefte meer aan gevoelens van afgunst, competitie, bewijsdrang, jaloezie, bezitsdrang, hunker naar macht. Dat idee, die droom, dat verlangen doet mijn angst voor het onbekende en het onzichtbare verdwijnen als sneeuw voor de zon. Dus ik beslis te springen.

En of ik gesprongen heb. Wat was dat voor een ervaring. Ik ga jullie niet om de oren slaan met termen waarvan jullie het in Keulen horen donderen en waarvan jullie onmiddellijk naar de knop “ontvolg, defriend” grijpen. Maar ik ga toch een tipje van de sluier oplichten zonder jullie te veel te doen fronsen (hoop ik).

Zoals jullie allicht al weten vanuit mijn vorige posts, is slechts 5% van ons brein bewust en 95% onbewust of onderbewust. Dat betekent dat van de miljoenen impulsen die door ons zenuwstelsel worden opgevangen er slechts 5% door ons bewuste brein wordt verwerkt en dat 95% van deze prikkels door ons onbewuste brein wordt verwerkt.

Dit betekent dat 95% van onze acties worden geleid door onze onbewuste en onderbewuste gedachten en gevoelens. Dit wil zeggen dat als we terug de leiding willen nemen over ons leven dat we aan de slag moeten gaan met die 95% van ons brein. Toegang krijgen tot het onderbewuste gedeelte van ons brein leer ik aan via technieken van bewustzijn verruiming (door gesprekken), meditatie, yoga, zelfhypnose enz…

Inzicht krijgen in je onbewuste en onderbewuste beperkende gedachten en je saboteurs is een lastige job. En deze nadien transformeren is een geploeter. Ik kan ervan meespreken. Het heeft me 7 jaar tijd gekost om deze klus te klaren. En het is nooit echt helemaal af. Maar ondertussen snap ik het systeem en ken ik zelf voldoende technieken om ze te herkennen en te integreren als ze nog eens de kop opsteken.

Het geschenk dat je krijgt van al dat geploeter is dat je je bevrijd voelt van de beperkingen van je ego die je niet meer dienen. En ik verzeker je dat je jezelf dan een pak lichter voelt, blijer, opgeluchter, energieker, meer voldaan. 

Je komt terug in de mogelijkheid om moeiteloos jouw leven te creëeren vanuit jouw authentieke zelf. Zonder trekken en duwen en forceren en bruuskeren. Maar vanuit je flow. Een zalig gevoel. Een aanrader. Het ploeteren meer dan waard.

De techniek van het quantum jumpen maakt het echter mogelijk om rechtsreeks te communiceren met je onderbewustzijn en rechtsreeks in je onderbewustzijn je beperkende patronen te transformeren. Om dit mogelijk te maken moet je je hersengolven vertragen maw moet je jezelf in trance brengen. Dit hoort er allemaal heel akelig uit maar het tegendeel was waar. Ik dacht dat het zware materie was en ik er uitgeput van ging thuis komen. Maar ook hier waren mijn overtuigingen fout. De ervaring maakte me een heel pak lichter. Alsof er een zware rugzak van me was afgevallen. (check de foto’s maar, we hebben ons echt geamuseerd)

Ik dacht dat ik al mijn saboteurs al een kopje kleiner had gemaakt. En dat kan misschien kloppen maar morsdood had ik ze blijkbaar nog niet geslagen. 😅 Na dit trainingsweekend gaan ze toch serieus hun best moeten doen als ze mijn acties nog willen saboteren.

Als ik deze techniek een beetje vroeger had gekend, had ik misschien geen 7 jaar moeten ploeteren. Mijn ervaring van deze tweedaagse training maakt me nieuwsgierig naar meer omdat ik voel dat deze techniek efficiënter werkt om rechtsreeks in je onderbewustzijn neurale paden te verleggen.

Conclusie: ik ga me verder verdiepen in die techniek en mij deze techniek eigen maken. Ik ga ze verder inoefenen zodat ik in staat ben om ze ook aan jullie aan te leren. Ik hoop jullie op deze manier een shortcut te kunnen aanbieden om de brug over te steken van waar je nu bent met je leven naar een leven waarvoor je elke dag uit je bed springt. Zonder al dat geploeter. Als jullie tenminste openstaan voor jumpen.

Wil je ook graag die brug oversteken? Kom dan kennis maken. Geen schrik. Ik ga je nog niet laten quantum jumpen. Ik gebruik nog steeds mijn MIDLI (Mission Driven Living) methode waarmee ik je aanleer hoe jij terug je rol als creator van je eigen realiteit kan activeren. Een rol die jou moeiteloos leidt naar een energieker, blijer, vrijer, gezonder, rijkelijker, waardevoller leven.Zalik