Je bent labiel

Over harmonie, Balans, stabiliteit.

Je begint te werken bij een degelijke firma zoals Atlas Copco, Gevaert, Bell van vroeger, … en je blijft er tot je op je 65ste een gouden horloge cadeau krijgt. Je trouwt en je blijft bij elkaar tot de dood jullie scheidt. Jullie hebben samen gebouwd en jullie blijven er wonen tot het einde van je dagen. Dan mag je zeker zeggen “Je bent stabiel”. Is dat zo?

Ben je stabiel omdat al je externe factoren stabiel blijven? Omdat de maatschappij rondom jou, factoren kan aanduiden die al je hele leven niet zijn veranderd? Klopt dat voor jou?

De vraag die ik eerder wil stellen is: “VOEL” je je stabiel? Want zoals ik eerder al schreef, gebruik ik niet graag het werkwoord “ZIJN”. “ZIJN” is zo statisch en dat klopt überhaupt niet want een mens is van nature evolutief. Ik kan vandaag blij “ZIJN”, maar terwijl ik het schrijf kan ik me al triest voelen. Dus zelf gebruik ik zo weinig mogelijk “ik BEN”. Dat voelt ook zo definitief. En een mens is per definitie steeds in beweging.

Werk je al 30 jaar bij dezelfde firma, ben je al 35 jaar getrouwd met dezelfde partner, woon je al 25 jaar in hetzelfde huis en voel je je stabiel? Zalig, lucky you. Ik benijd je.

Solliciteer je voor je vijfde job, heb je je derde partner liefdevol losgelaten, verhuis je voor de vierde keer naar een onzekere bestemming? En voel je je stabiel? Lucky you, perfect, Ik benijd je. Sommige mensen zullen je labiel noemen maar wat doet het ertoe? Je volgt je eigen pad, je kent je levensmissie, je schuwt geen uitdaging, je loopt over van zelfliefde, je zorgt goed voor jezelf. Proficiat!

Zoek jezelf en rustig plaatske en voel. Stel jezelf de vraag: “VOEL ik me stabiel?” Cijfer ik mezelf weg om mijn huwelijk te redden?, Offer ik mezelf op om mijn collega tot goede vriend te houden?, Durf ik niet meer te dromen uit schrik dat ik dan mijn leven dien te veranderen?, Neem ik toch die baan in het buitenland aan uit schrik dat ze me anders op een zijspoor zouden zetten?, Blijf ik toch in dat grote mooie huis wonen omdat dat toch mijn ego streelt? Wie ben ik? Wat wil ik? Waar word ik blij van? Waarom doe ik deze job? Voel ik me energiek? Ben ik blij met wie ik ben?

Voel je jezelf een sterke, diep gewortelde boom dat tegen een windstootje kan? Dan voel je je stabiel. Of ben je met de jaren een beetje scheef gegroeid? Bang dat je met een grote storm gaat omwaaien? Of voel je je gevangen? Een mooie boom maar die niet mag bewonderd worden? Je wil graag uitbreken, maar je kan het niet?

Stabiliteit, harmonie, balans lieve mensen is een gevoel dat van binnen in jou groeit. Het heeft niks te maken met externe waarneembare factoren. En als je compromissen sluit, je grenzen niet duidelijk aangeeft, jezelf niet graag ziet, je eigen behoeftes niet voldoende uit, jezelf wegcijfert voor uiterlijke harmonieuze schijn, behoed jezelf er dan voor dat je niet te scheef groeit want een flinke zucht wind zal je snel ontwortelen.