Da’s niks voor mij

Je hoeft maar 1 ding te begrijpen. En dat is dat je niet alles kan begrijpen. Simpel zou je zeggen? Maar dat is het niet. Want je mind zegt: “dit is niks voor mij”.

“Eerst zien en dan geloven”, . “Je gevoel is onbetrouwbaar, daar mag je geen rekening mee houden, enkel je ratio telt”. “Gewoon voort doen en ooit komt alles goed.” “Wat je niet kan zien, bestaat niet.” “Controle, zekerheid en stabiliteit nastreven” Met deze overtuigingen die we hebben aangenomen als zijnde waar, zijn we opgevoed.

En dan word je ziek. Heel ernstig ziek. Na vele omzwervingen langs de beste specialisten, zovele scans en onderzoeken verder, zoveel medicatie later, roept dat stemmetje binnenin altijd maar luider en luider. En hoe hard je ook je best doet om er niet naar te luisteren, op een dag beslist jouw lichaam in jouw plaats en laat jou op heldenreis vertrekken.

Als niks meer zeker is, is alles mogelijk. Aan deze gedachte trek je jezelf op en vertrek je op avontuur. Want jezelf en dus ook je lichaam leren kennen, is een echte heldenreis. Je moet bereid zijn om plots alles waar je zo zeker van was, opzij te zetten. Je moet voor jezelf durven kiezen voor “ik weet het niet dus ik ben bereid om te ervaren en te voelen. En zelf te kiezen wat bij mij past en wat niet.”

En dan gaandeweg je ontdekkingstocht naar genezing, kom je op een kruispunt waar alle pijlen wijzen naar “eerst geloven en dan zien”.

Je verstand gaat in weerstand, ongelooflijke weerstand. Want je hebt geleerd dat er enkel maar iets is als je het kan begrijpen, zien, of als het “bewezen” is. Als je ergens leest “het is wetenschappelijk bewezen” dan aanvaardt je het klakkeloos. Zonder ook maar 1 woord te begrijpen van dat wetenschappelijk bewijs. Ook je omgeving gaat in stress en oordeelt of zelfs veroordeelt jouw reis. Maar diep van binnen voel je: als ik wil genezen, heb ik geen andere keuze. Als het niet gemakkelijk kan, dan maar moeilijk. Maar beter dat, dan mijn hele leven afhankelijk blijven van de hoop dat iemand mij zal genezen.

En wat zo fantastisch is aan die heldenreis, is dat je gaandeweg beseft hoe geniaal je lichaam is en dat je eigenlijk veel meer mogelijkheden hebt om jezelf te genezen dan je oorspronkelijk dacht. Je bent helemaal niet zo afhankelijk van anderen die je zullen genezen dan je denkt. Er is maar 1 voorwaarde: je moet bereid zijn om de volledige verantwoordelijkheid over je leven zelf te nemen. En dat is een moeilijke keuze. Denk je.

Want eigenlijk is het omgekeerde waar. Als je zelf de volledige verantwoordelijkheid neemt over je eigen leven, dan kom je juist in jouw kracht. Dan geraak je bevrijd uit de illusie dat een slachtofferrol jou veiligheid geeft en rust. Je schuift graag de verantwoordelijkheid van jouw uitdaging door naar anderen en daarmee denk je dat jij er zelf beter van wordt. Je denkt (of hoopt) dat anderen het voor jou gaan oplossen. Maar het tegendeel is waar.

Als je beseft en je bovendien de moed hebt om ervoor te kiezen dat jouw gezondheid (mentaal, fysiek, emotioneel en energetisch) niet meer afhankelijk is van anderen, geeft dat je een enorm bevrijd gevoel van onafhankelijkheid. En dat gevoel van vrijheid wekt jouw dagelijkse portie levensvreugde op die ervoor zorgt dat je jezelf kan helen van verdriet, van trauma’s, van beperkende gedachten, van onverwerkte emoties, van energetische blokkades enz….

Wat heeft mijn ondertussen zeven jaar durende heldenreis me voorlopig opgebracht van inzichten?

• Dat ons lichaam veel genialer is dan we durven dromen
• En dat we niet enkel 1 fysiek lichaam hebben maar ook 3 breinen (hersenen=gedachten, hart=gevoelens en buik=acties), 7 energiecentra, 10 energetische lichamen, 12 meridianen en 400 meridiaanpunten en nog zoveel meer.
• Dat wat we geleerd hebben nml “dat we alles dienen te begrijpen”, zo beperkend is. Want ons bewuste brein bevat maar 5% van de volledige capaciteit van onze hersenen. Door deze overtuiging laten we 95% van ons brein inactief. Dus 95% van ons denken en doen wordt bepaald door ons onbewuste brein. Maw: komt de energie die we uitzenden en aantrekken voor 95% van ons onbewust handelen en denken!
• Dat ons hart een enorm breincentrum is om naar ons toe te trekken wat we nodig hebben (tenminste als onze gevoelens energetisch in lijn staan met onze gedachten)
• Dat ons hart een enorm krachtig energetisch veld genereert dat zich ver uitsteekt buiten ons lichaam (wetenschappelijk bewezen door o.a. HeartMath Institute)
• Dat ons hart 60 keer sterkere elektrische activiteit genereert en een 5.000 keer sterker magnetisch veld creëert dan onze hersenen.

Je voelt het al komen: mijn voorliefde gaat uit naar ons hart.

In je hartsenergie zit je grootste potentie. Jouw hart huisvest jouw kernwaarden, jouw missie en visie, jouw diepste verlangens, jouw grootste dromen, jouw drijfveren. In het engels vind ik de uitdrukking “what do you care about most” zeer gepast en allesomvattend. Dikwijls zit er rond je hart een dik pantser. Door wat je hebt mee gemaakt. En ben je bang om dit pantser te doorbreken? Dat begrijp ik heel goed.

Zolang we geen connectie hebben gemaakt met onze hartsenergie, geraken we verstrikt in onze acties. We zijn ons kompas verloren. En dan DOEN we van alles maar dikwijls zijn deze acties ver verwijderd van wie we werkelijk “ZIJN”.

We evolueren van Human BEings naar Human DOings en dat was niet het pan. Ons lichaam is hier niet op gemaakt. En zo geraakt ons geniale lichaam uit balans met alle fysieke, mentale, emotionele, energetische gevolgen van dien.

Schreeuwt jouw lichaam ook dat het tijd wordt om op heldenreis te vertrekken?

En wil graag je een gids? Iemand die jou steunt. Iemand die naast je zijde staat? Iemand die uit ervaring spreekt? Iemand die jou begrijpt? Iemand die jou met zachte hand maar toch resultaatgericht begeleidt op je reis? Mail me dan op jump@annheylen.be en kom gratis kennismaken. Ik heet je graag welkom. Ik onderteken dit blogbericht graag met Ann, de professionele hartenbreker.