Ik heb alles, Ik ben veel, Ik voel niks

Herkenbaar?

Vrienden proberen je te overtuigen: Maar allé ann toch: je hebt alles om gelukkig te zijn: je hebt een huis, een auto, een diploma, 3 gezonde kinderen, vele vrienden, liefdevolle ouders, 2 warme zussen, een sterk lichaam, alle mogelijkheden, …. Komaan zeg, kop op, je hebt niks tekort, waarom voel je je dan zo futloos?

Of nog moeilijker als ze al je kwaliteiten opsommen waarvoor je je nog verlegen voelt: Maar allé ann, kijk eens naar jezelf: je bent verstandig, je bent creatief, je bent sportief, je bent vriendelijk, je bent communicatief, je hebt een warm hart, je bent zorgzaam, ….. Zie dan toch hoe gelukkig je je moet voelen.

En het enige dat ik daar op kan zeggen is: ik weet het allemaal: ik heb alles, ben veel maar ik voel niks. En dan kijken ze je verbaasd aan, vol onbegrip zo van “wat verlangt een mens nog meer?”. Ze laten je achter met nog een groter schuldgevoel: inderdaad Ann, wat wil ik nog meer?

Wat ik na 1,5 jaar weet, is dat “hebben” en “zijn” geen geluksgevoel geven. Je moet het “voelen”. Door de jaren heen, was ik het contact met mezelf verloren. Ik was beetje bij beetje van mijn pad afgedwaald en ik voelde niet meer wie ik was, waar ik voor stond, waarvan ik droomde.

Ik kreeg een oefening bij de psycholoog: Ik moest mijn week schetsen, op een manier dat die er voor mij als een droom zou uitzien. Los van alle realiteit moest ik aangeven: Waar wil ik wonen, hoe wil ik wakker worden, hoe lang wil ik slapen, wil ik ontbijten?, wat wil ik eten en drinken, wat doe ik?, werk ik?, sport ik?, welk werk doe ik?, spreek ik met vrienden af?, nodig ik de kinderen uit om te komen eten?, ….. Ik mocht mij niet bekommeren om wat realistisch en mogelijk was. Ik moest gewoon vertellen hoe mijn week er in mijn dromen zou uitzien. Resultaat: ik kon het niet. Ik wist niet meer wat me gelukkig maakt, waar ik goed in ben, welk werk ik graag zou doen, wat me een geluksgevoel geeft, waar ik blij van word, …. Mijn weekagenda bleef leeg.

Logisch dus dat je geen energie meer hebt want je weet niet meer hoe je je batterijen kan opladen. Als je je zo leeg voelt, voel je vooral niet schuldig maar weet gewoon dat het tijd is om terug te leren voelen wie je bent, wat je wil, wat je gelukkig maakt, waarvan je energie krijgt. Het is tijd om te “bewegen”. Move to burn. Je hebt je innerlijk vuur gedoofd en je dient het terug aan te wakkeren. Ga op zoek naar jezelf en ontsteek terug je vlammetje. Weet dat het niet gedoofd is, het is niet uit, het brandt alleen heel zwakjes. Met de juiste begeleiding krijg je het terug aangewakkerd en zal je voelen dat je snel je energie zal terug vinden. Actie: Beweeg jezelf en laat je innerlijke vuur terug branden!