Hoe comfortabel voelt jouw comfortzone?
Vorig weekend mocht ik met de voorzitter van onze ijsberenclub himself de zee induiken. Onze ijsberenclub heet by the way “de krimpende forel en de dappere mossel” 😂 Ik schreef al eens over het ontstaan van onze ijsberenclub in een vorige Sannday Story.
Waarom houd ik van (houden van is veel gezegd, ik voel eerder nadien het gunstige effect) koudwater zwemmen? Omdat het mijn neutral mind versterkt. Wat is onze neutral mind? Onze neutral mind is ons vierde energetische lichaam dat ervoor zorgt dat we niet als een kieken zonder kop rondlopen. Maw het zorgt ervoor dat we niet op alle (pijn)prikkels reageren. Tenminste: als deze in balans is. Loop je wél als een kieken zonder kop rond? Dan is de kans groot dat je neutral mind overactief is. En dan is koudwater zwemmen een ideale techniek om die te balanceren.
En waarom is een neutral mind in balans handig? Omdat persoonlijke groei (= verruimen van je comfortzone) van ons moedige beslissingen vraagt om uit onze comfortzone te komen. Het straffe van al is, dat toen ik in een burn out zat, ik het vreselijk moeilijk vond om uit mijn comfortzone (hoe comfortabel kan een burn out aanvoelen 🤔) te stappen. Elke keer als ik een stap zette buiten mijn comfortzone kreeg ik paniekaanvallen. Echt niet comfortabel 😅
Maar ik voelde heel goed aan dat mijn leven verder leiden zoals ik het tot nu toe had gedaan mijn lichaam eigenlijk vanzelf uit mijn comfortzone had gehaald. Erger nog, het had me ziek gemaakt. Heel erg ziek. En het kostte me drie jaar om ervan te herstellen.
Ik kon nog nauwelijks van mijn bed naar de zetel sleffen. Te voet naar de buren was er de eerste maanden niet bij. En de hangmat was gedurende enkele maanden mijn ultieme veiligheidsplekje om me te beschermen van té zotte plannen.
Hoe f*****t op is dat????? Je denkt: ik durf niet uit mijn comfortzone. Maar door dit te denken, blijf je hetzelfde voelen en blijf je hetzelfde doen. En vanuit die zogezegde comfortzone beland je dan in een burn-out of depressie of krijg je een chronische ziekte. Wat helemaal niet comfortabel is. Dus dat is zo contradictorisch.
En je gedachten blijven je maar overtuigen van het feit dat je niet uit je comfortzone dient te stappen want dat is akelig. Dus je beslist dat het comfortabeler is om ziek te blijven. En dat dat ziek zijn mega oncomfortabel is, dat dringt dan precies niet door. Of je wil dat althans niet laten doordringen. Hoe zot is dat?????
Achteraf bekeken, bleken al de stappen die ik gezet heb buiten mijn comfortzone, me te hebben geleid naar mijn comfortzone. Met als resultaat dat mijn comfortzone serieus veel groter is geworden. Ik kan oprecht zeggen dat er ondertussen nog weinig beslissingen akelig aanvoelen. Want ik weet. Mijn gedachten bedriegen me. Ze willen me doen geloven dat het super akelig is terwijl de zogenaamde “comfortzone” waarin ik me op dat moment bevindt mega oncomfortabel aanvoelt.
Ik heb geleerd dat ik mijn leven niet meer laat bepalen door mijn gedachten. Mijn gedachten zijn super onbetrouwbaar. Ze houden je zogezegd in jouw comfortzone maar dat klopt helemaal niet. Jouw gedachten houden jou in een plek die jouw brein herkent. En daar stopt het. Of die herkenbare plek dan comfortabel is of niet daar ligt je brein niet van wakker.
Die afweging dien je zelf te maken. En wees volledig eerlijk met je zelf! Is de staat van zijn waarin ik me vandaag bevind comfortabel? Gezondheid? Werk? Relaties? Financiën? Gevoel van vrijheid? Ja? Dan doe je niks en leid je gewoon verder je leven.
Maar! voelt de staat van zijn waarin ik me bevind oncomfortabel? Ja? Dan leg ik mijn gedachten, mijn gevoelens en mijn acties onder de loep. Objectief. Niet geleid door angst. Maar geleid door vertrouwen dat je gedachten je bedriegen en dat je lichaam jouw kompas is.
Ik heb het al vaker gezegd: als je de overtuiging hebt dat je dient te vertrouwen op je rationele brein en dat je je niet mag laten leiden door je emoties dan leef je in de illusie dat 5% van je brein je hele lichaam aanstuurt. Stel dan nog dat je 100% controle hebt over je bewuste brein (wat totaal onmogelijk is), dan nog ben je je leven aan het bouwen op 5% van je hersencapaciteit. Dat is op zijn minst gezegd jammer. Want je laat 95% van je hersencapaciteit buiten gebruik. Je voelt toch zelf wel aan dat het dan onmogelijk is om jouw maximale energetische potentieel te activeren.
En dan hoor ik vaak mensen vragen: is dat dan nodig dat ik 100% van mijn energetische potentieel inzet? Uiteraard niet. Niks is nodig. Mensen zijn de enige levende wezens die beschikken over een bewuste vrije wil. Dus iedereen kiest zijn leven zélf. Gelukkig zou je denken! Maar! Onze vrije wil is tegelijkertijd een vergiftigd geschenk.
Want je kan er inderdaad bewust voor kiezen om niet je maximale potentieel te activeren. En dat is een prima keuze. Op voorwaarde dat je lichaam het aanvaardt. Want spijtig genoeg kunnen we met ons bewuste brein wél kiezen om in onze comfortzone die helemaal niet comfortabel aanvoelt te blijven zitten. Ware het niet dat ons lichaam op een bepaald moment de controle overneemt en zegt: ik ben helemaal niet akkoord met jouw keuze om geen actie te ondernemen. En dan zegt je lichaam “NEE”.
En dan kan je er nog even voor kiezen om de signalen van je lichaam te negeren en allerlei gedrag te vertonen die ervoor zorgt dat je niet moet voelen. Uit dit gedrag vloeien de verslavingen: verslaafd aan suiker, aan beweging, aan aandacht, aan liefde, aan erkenning, aan denken, aan materie (koopverslaafd), aan seks, aan drank, aan sociaal contact (ik wil erbij horen), aan eten, aan roken, aan pijn, aan drugs, enz…
Al deze verslavingen hebben maar 1 enkel doel: niet voelen. Je gaat uit contact met je lichaam omdat je niet in verbinding durft te gaan met jouw ware essentie. Die verbinding kan je spijtig genoeg enkel realiseren via jouw gevoel en niet via jouw denken.
Eindresultaat: je kan op de duur niet meer voelen. En dus kan je op de duur ook niet meer voelen waar je comfortzone ligt. En dat is minstens even belangrijk dan uit je comfortzone stappen. Want je lichaam dient regelmatig op te laden. En dat opladen gebeurt in je comfortzone.
Maar vele mensen (been there, done that) weten niet waar hun comfortzone ligt. Waarvan word ik blij? Wat doe ik graag? Waarvan krijg ik energie? Waaraan verlies ik energie? Met wie ga ik graag om? In welke omgeving bevind ik me graag? Welke zijn mijn talenten? Welke normen en waarden passen bij mij? Wat heeft mijn lichaam nodig?
Samenvatting: als je voelt dat je niet meer goed kan voelen 😅, ga dan op zoek naar je comfortzone. Gebruik hiervoor eerst je rationele brein. Als hulpmiddel heb ik een aantal e-books geschreven. O.a. deze over je kernwaarden en ook deze met 18 reflectievragen. Deze helpen je om via jouw bewuste brein, stapje voor stapje dichterbij je ware essentie te komen. Deze zit al in jou. Ze zit enkel te wachten tot jij haar de ruimte geeft om tot ontwikkeling te komen.
Beter en beter verbinden met je innerlijke vuur is een reis die soms aanvoelt als een heldenreis maar in mijn perceptie is het elke stap waard! Je plukt er de rest van je leven de vruchten van.
Wil je je graag verder laten inspireren en motiveren?
1. Kom dan naar mijn lezing: Schrijf hier in
2. Download 1 van mijn e-books. De meesten zijn gratis. Klik hier op de link
3. Laat je door mij coachen. Klik hier.
Plaats een Reactie
Meepraten?Draag gerust bij!