Rust in je hoofd 😇
Enkele maanden geleden besliste ik voor mezelf dat ik nood had aan andere vormen van ontspanning. Van de 24u die ik heb per dag, besteed ik er zo goed als 16u aan “hoe leer ik mensen een leven te creëren waarvoor ze elke dag uit hun bed springen?” 😊
Om het eventjes over het aspect “tijd” te hebben, ik ken niks democratischer verdeeld dan “tijd”. Iedereen, overal ter wereld, jong of oud, arm of rijk, gelovig of niet gelovig, koning, keizer of voetvolk, gewoon iedereen krijgt 24u tijd per dag. Ongelooflijk straf dat dan juist “ik heb tijd te kort” 1 van de meest genoemde stressfactor is. Ver boven “ik heb geld te kort”. En eigenlijk past het beide in hetzelfde plaatje zijnde onze schaarste mindset of denken in tekorten.
Ik besef terwijl ik dit schrijf dat dit weer een mooi onderwerp is voor een volgende Sannday Story. Maar nu even terug naar het onderwerp van vandaag: diversiteit in vormen van ontspanning. Je ziet: ik leer bij he. Enkele maanden geleden zou ik drie bladzijden verder zijn om dan te beseffen dat ik volledig afgeweken ben van het onderwerp waarover ik eigenlijk iets wilde schrijven.
Dus van de 24u per dag die ik ter beschikking heb, slaap ik er 8u. Ik hoef zelfs geen wekker meer te zetten. Ik ga 8u vroeger slapen dan dat ik moet opstaan. 🤪 Zalig. Er was een tijd dat het anders was. Draaien, keren, angstaanvallen, hartkloppingen, zuchten en blazen, ‘s nachts buiten gaan wandelen (hierover heb ik al eens geschreven).
Dus je kan dubbel en dik genieten van iets als je ook de andere kant kent. Dat is dan weer het nut van dualiteit. Waarom is pijn, donker, ruzie, afgunst, onrust, …. nuttig? Omdat je maar rust, licht, vrede, vriendschap, vrijheid, blijdschap, …. kan voelen als je hebt ervaren wat het tegenovergestelde is. (weer een onderwerp voor een volgende story)
En de 16u die dan overschieten voor mijn actieve dagtaken, besteed ik aan:
– coaching,
– spreken over hoe stralend je leven kan zijn,
– les geven over technieken die je helpen om je maximale potentieel te realiseren en hiervan dan te gaan stralen,
– schrijven over hoe je kan kiezen voor een stralend leven,
– lezen over hoe trauma ervoor kan zorgen dat je zenuwstelsel overbelast blijft en je dus niet straalt
– wandelen terwijl ik naar een podcast luister…. juist… over wat je kan weerhouden van een stralend leven,
– fietsen dat ik graag in groep doe want ik ben een groepsbeest
– yoga, ademhalen, mediteren om zelf de balans te houden zodat ik kan blijven stralen
– ….
Dus ik dacht: ann, laat nu eens “radiant life” los en integreer eens andere vormen van ontspanning die eens niks met je passie te maken hebben. Zo koos ik voor theater en stond ik open voor wat er op mijn pad kwam van voorstellingen die mijn interesse zouden kunnen wekken.
En dat is nu zo zalig aan jezelf verbinden met je wensen: bijna instant als je je aandacht op iets richt dat je wenst, reageert het universum met mogelijkheden.
Zo kwam er een voorstelling in mijn mailbox terecht van Arnout Van den Bossche. De titel van zijn voorstelling: “De Coach” 😂😂
Het is een comedy show dus hij stak de draak met coaches. Voelde ik me aangesproken? In de zin van aangevallen? Helemaal niet eigenlijk. Het deed me deugd om dit gevoel van rust in mezelf te ervaren. Toen ik pas mijn coaching praktijk opstartte, was ik zeer gevoelig aan het wantrouwen dat sommige mensen uitspraken t.o.v. een coach. Als mijn omgeving kritiek uitte in de zin van “coaching is geen erkende studie, coaching is niet wetenschappelijk bewezen, iedereen kan coach worden, iedereen is tegenwoordig coach van iets, coaching is een fenomeen van de tijd, …” dan trok ik mijn harnas aan en probeerde ik mijn beroep te verdedigen en te argumenteren hoe zinvol mijn bijdrage wel was voor mijn klanten.
Ik merkte dat tijdens zijn voorstelling mijn harnas niet te voorschijn kwam. Integendeel, ik vond hem zeer grappig en het deed me deugd om eens in een losse, ontspannen avond ondergedompeld te worden boordevol humor en ruimte voor zelfrelativering. Dus mijn eigen inspanning van zelfreflectie werpt duidelijk haar vruchten af. Ja, inderdaad, ik ben voor mezelf ook nog steeds bezig met expansie. Mijn eigen beperkende gedachten durven zien. Mijn eigen blokkades durven voelen.
En kort nadien kreeg ik de uitnodiging van mijn vriendin Ingrid om met haar naar een voorstelling te gaan van Michael Pilarczyk getiteld “Rust in mijn hoofd”. Dus eens helemaal iets totaal anders dan waar ik dagdagelijks mee bezig ben. 😉 Not dus.
Ondanks mijn intrinsieke weerstand tegen Michael Pilarczyk die ik niet kan verklaren en dus waarschijnlijk uit een vorig leven komt 🤨, stemde ik toe en zo trokken we samen naar ‘t stad. Naast de voorstelling heb ik enorm genoten om op schok te zijn met een gelijkgezinde. We zijn beide gepassioneerd door het thema “innerlijke rust” en daar past dus “rust in je hoofd” natuurlijk prefect bij.
Voor zij die geen tijd hebben (grapje), om naar de voorstelling te gaan, wil ik graag de tips delen die Michael nog eens benadrukt in zijn betoog. Wat ik heb onthouden:
1. Trek je alles wat minder erg aan
2. Lach meer. Ook met jezelf. Dat helpt relativeren
3. Focus op je ademhaling
4. Spendeer tijd in de natuur, in het bos
5. Mediteer
6. Maak alles niet zo groot. Blaas niet alles op.
7. Reageer niet op alles
8. Voer het moeilijk gesprek. Confrontatie helpt om zaken af te vinken in je hoofd.
9. Kies voor een positieve mindset. Zet regelmatiger die roze bril op
10. Vergelijk je niet met anderen
11. Laat het verleden los. Dat is voorbij
12. Houd je gedachten in het hier en nu. Veel van je piekergedachten komen nooit uit
Wat ik heb gemist in de voorstelling is: allemaal goed en wel maar hoe doe je dan concreet? Bijvoorbeeld: laat het verleden los? Dit vind ik gemakkelijk gezegd maar moeilijk gedaan.
Natuurlijk houdt Michael zich beter aan zijn programma van een talkshow van 1,5uur (hij gooit een visje) en kan je meer concrete tips krijgen als je zijn mediation moments app aanschaft (cross selling).😊 Zijn technieken van cross selling zijn efficiënter dan de mijne. En dat is niet moeilijk want ik pas ze nog niet toe. Voor mij was dat dan weer een eye opener. Alles blijft business, ook well being.
En zo duwde Michael Pilarczyk nog op 1 van mijn blokkades. En zo werd plots duidelijk waarom ik zo veel weerstand heb tegen deze wijze man die zo veel meerwaarde biedt. Mensen die op je pijnpunten duwen, vindt je over het algemeen niet zo leuk. Niks mis met die mensen natuurlijk. Zij nodigen je enkel uit om bij jezelf te voelen welke schaduwkanten nog mogen verlicht worden.
Is er zo iemand in jouw omgeving die je echt k….. vindt? Kijk dan eens wat deze persoon zegt over jezelf in plaats van jezelf wijs te maken dat deze persoon inderdaad VTM (Vooral Te Mijden) is.😁
Plaats een Reactie
Meepraten?Draag gerust bij!